Een maand geleden is een begin gemaakt met de digitalisering van justitionele archieven van na de Tweede Wereldoorlog bevattende informatie over destijds 'foute Medelanders'. Dat roept veel emoties op. Straks kan met een paar clicks het oorlogsverleden van bijvoorbeeld opa, de nare buurvrouw of wie dan ook opgezocht worden.
Zijn nabestaanden bang voor scheve blikken en (online) haat? Hoe wordt omgegaan met privédocumenten in het archief? Wat weegt in zo'n geval zwaarder, het recht om te weten of het recht om te vergeten? En wat betekent de digitalisering voor historisch onderzoek?
Lees hier meer.
